มาตรวัดมาตรฐานทางรถไฟของสหรัฐอเมริกา (ระยะห่างระหว่างราง) คือ 4 ฟุต 8.5 นิ้ว ซึ่งเป็นตัวเลขที่แปลกมาก

ทำไมถึงใช้มาตรวัดนั้น เพราะนั่นคือวิธีที่พวกเขาสร้างทางรถไฟในอังกฤษ และชาวอังกฤษที่อาศัยอยู่ในต่างแดนก็ออกแบบทางรถไฟในอเมริกา

ทำไมชาวอังกฤษจึงสร้างทางรถไฟแบบนั้น เพราะเส้นทางรถไฟสายแรกสร้างโดยคนกลุ่มเดียวกับที่สร้างรถรางก่อนยุครถไฟ และนั่นคือมาตรวัดที่พวกเขาใช้

ทำไม "พวกเขา" ถึงใช้มาตรวัดนั้นในตอนนั้น เพราะคนที่สร้างรถรางใช้อุปกรณ์และเครื่องมือแบบเดียวกับที่ใช้สร้างตู้รถไฟ ซึ่งใช้ระยะห่างของล้อแบบนั้น

ทำไมตู้รถไฟจึงมีระยะห่างของล้อแบบนั้นโดยเฉพาะ ถ้าพวกเขาพยายามใช้ระยะห่างอื่น ล้อตู้รถไฟก็จะหักบนถนนทางไกลสายเก่าในอังกฤษ เพราะนั่นคือระยะห่างของร่องล้อ

แล้วใครเป็นผู้สร้างถนนเก่าที่มีร่องเหล่านั้น จักรวรรดิโรมันได้สร้างถนนระยะไกลแห่งแรกในยุโรป (รวมทั้งในอังกฤษด้วย) สำหรับกองทหารของตน ถนนเหล่านั้นถูกใช้มาโดยตลอดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

และร่องรอยบนถนนล่ะ? รถศึกของโรมันเป็นร่องรอยเริ่มต้นที่ทุกคนต้องสร้างให้ตรงกันเพราะกลัวว่าล้อเกวียนของพวกเขาจะพัง

เนื่องจากรถศึกถูกสร้างขึ้นสำหรับจักรวรรดิโรมัน รถศึกทั้งหมดจึงมีระยะห่างระหว่างล้อเท่ากัน ดังนั้นมาตรฐานทางรถไฟของสหรัฐอเมริกาซึ่งคือ 4 ฟุต 8.5 นิ้ว จึงได้มาจากข้อกำหนดเดิมของรถศึกของจักรวรรดิโรมัน ระบบราชการดำรงอยู่ตลอดไป

ดังนั้น ครั้งต่อไปที่คุณได้รับข้อกำหนด/ขั้นตอน/กระบวนการ และสงสัยว่า 'ม้าตัวไหนเป็นคนคิดสิ่งนี้ขึ้นมา' คุณอาจจะคิดถูกก็ได้ รถศึกของกองทัพจักรวรรดิโรมันถูกสร้างขึ้นให้กว้างพอที่จะใส่ท้ายม้าศึกสองตัวได้พอดี (ก้นม้าสองตัว)

ทีนี้ เรื่องราวจะพลิกผันตรงไป:

เมื่อคุณเห็นกระสวยอวกาศจอดอยู่บนแท่นปล่อยจรวด จะเห็นจรวดบูสเตอร์ขนาดใหญ่สองลูกติดอยู่ที่ด้านข้างของถังเชื้อเพลิงหลัก เหล่านี้เป็นจรวดขับดันเชื้อเพลิงแข็งหรือ SRB ซึ่งผลิตโดย Thiokol ที่โรงงานในรัฐยูทาห์

วิศวกรที่ออกแบบ SRB ต้องการให้มันใหญ่ขึ้นอีกนิด แต่ต้องขนส่ง SRB จากโรงงานไปยังจุดปล่อยด้วยรถไฟ ทางรถไฟจากโรงงานวิ่งผ่านอุโมงค์ในภูเขา และ SRB จะต้องผ่านอุโมงค์นั้นได้ อุโมงค์นี้กว้างกว่ารางรถไฟเล็กน้อย และรางรถไฟก็กว้างเท่ากับก้นม้าสองตัวตามที่คุณทราบกันดี