วิธีเรียนรู้แทงโก้ - ข้อเสนอแนะ

กรุณาแชร์เว็บไซต์บน Facebook.

เรามีวิดีโอเกี่ยวกับคำติชมทั้งหมด เพราะเราคิดว่าการได้รับคำติชมจากที่ไหนสักแห่งนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพื่อปรับปรุงการเต้นของคุณ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวัตถุประสงค์ของชั้นเรียน เพื่อให้ครูผู้สอนพร้อมที่จะบอกคุณว่าคุณทำอะไรถูกต้องและควรปรับปรุงอะไร

คุณยังได้รับผลตอบรับในชั้นเรียนจากความสำเร็จหรือความล้มเหลวในการแสดงท่าต่างๆ กับคู่หูที่หลากหลาย ผลตอบรับคือจุดประสงค์ของกระจกหรือกล้องวิดีโอ

โปรดจำไว้ว่า: "การทำสิ่งต่างๆ มากขึ้นอย่างรวดเร็วไม่สามารถทดแทนการทำสิ่งที่ถูกต้องได้" --Stephen R. Covey

ท่ามกลางการอภิปรายเกี่ยวกับความสำคัญของการตอบรับ เราอยากพูดคุยสักเล็กน้อยเกี่ยวกับคำติชมบางประเภทที่คุณไม่ควรให้ความสำคัญมากเกินไป คำติชมประเภทนี้ควรให้เพื่อให้ผู้พูดรู้สึกดีกับตัวเองมากกว่าที่จะให้เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นอย่างแท้จริง

บางครั้งการวิจารณ์อาจแสร้งทำเป็นว่าช่วยเหลือจริง แต่คนกลับรับรู้ได้ว่ามันทำให้คุณรู้สึกแย่ อาจเป็นการดูถูกดูแคลนอย่างเห็นได้ชัดหรือเป็นนัยมากกว่าจะเป็นการเคารพและเป็นมิตร เราต้องการให้คุณเข้าใจว่าคำติชมที่โจมตีคุณนั้นแทบจะไม่เคยเกี่ยวกับตัวคุณเลย มันมักจะเกี่ยวกับความต้องการทางอารมณ์ที่ไม่ดีต่อสุขภาพของคนที่วิจารณ์

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณเป็นมือใหม่ จะมีผู้คนมากมายที่ต้องการพัฒนาคุณให้ดีขึ้น ข้อความของเราคือการประเมินแหล่งที่มา อย่าเชื่อว่าคุณจำเป็นต้องนำทุกคำติชมที่ได้รับมาใช้ คุณสามารถเชื่อสิ่งที่คุณเห็นและสิ่งที่คนที่คุณเลือกให้คำแนะนำหรือสอนคุณพูด

ชื่อศิลปิน:: Vladimir Horowitz
ชื่อเพลง:: Bach, Chorale Prelude
ชื่ออัลบั้ม:: Vladimir Horowitz: The Last Romantic
เว็บไซต์ศิลปิน:: http://www.vladimirhorowitz.info/

(แนนซี่พูด): เดวิด เราสามารถพูดได้ไหมว่าเขาอาจจะเป็นนักดนตรีที่เราชื่นชอบที่สุด?

00:05: นี่เป็นส่วนที่สนุกสำหรับครูใช่ไหม พวกเขากำลังพูดคุยถึงเรื่องลึกซึ้งจริงๆ
00:09: และในระดับกลางๆ สิ่งที่ฉันคิดว่าสำคัญที่สุดคือคุณต้องคิดถึงการเรียนรู้ด้วยวิธีที่ถูกต้อง
00:17: และสิ่งแรกที่ผมอยากจะนึกถึงคือความสำคัญของการตอบรับ และคนจำนวนมากก็มักจะทำบางสิ่งบางอย่าง และพวกเขาจะทำเร็วเกินไป เช่นแบบนี้
00:26: บางคนอาจพูดว่า สมมติว่าเรากำลังฝึกยืนบนขาของตัวเองให้สวยงาม แล้วตอนนี้ฉันทำแบบนี้ พวกเขาจะพูดว่า
00:38: และฉันจะทำแบบนี้ร้อยครั้ง และไม่เคยได้รับผลตอบรับแม้แต่ครั้งเดียว เพราะพวกเขาจะทำเร็ว
00:44: พวกเขาไม่ได้มองตัวเองในกระจก พวกเขาไม่ถามคู่ของพวกเขาว่าพวกเขาทำได้อย่างไร พวกเขาไม่รู้สึกถึงมันภายในร่างกายของพวกเขา
00:49: พวกเขาไม่ได้ถ่ายวิดีโอ มีหลายวิธีที่คุณสามารถรับคำติชม แต่พวกเขาไม่ได้ทำเลย
00:54: พวกเขาจึงทำสิ่งเดียวกันซ้ำๆ กันทุกประการ เพื่อไม่ให้มันดีขึ้น เป้าหมายไม่ใช่การทำซ้ำ
01:00: เป้าหมายคือให้ทุกครั้งที่คุณทำคุณจะได้รับผลตอบรับ ดังนั้นครั้งแรกฉันจะทำด้วยความเร็วนี้
01:07: และเหตุผลที่ฉันวิ่งด้วยความเร็วขนาดนี้ก็เพื่อให้รู้สึกว่ากล้ามเนื้อของร่างกายกำลังทำงานอีกครั้งหนึ่ง:
01:18: แล้วฉันก็รู้สึกว่ามีการยกตัวขึ้น ฉันรู้สึกว่าขาทั้งสองข้างดันพื้น ฉันรู้สึกถึงการงอตัวผ่านด้านบนของเท้า จุดของขา การเปลี่ยนแปลงที่จมลงในต้นขาด้านซ้าย
01:27: นั่นคือความเร็วที่เหมาะสม นั่นคือผลตอบรับ 100% ความรู้สึกทางกายภายใน หากฉันจะฝึกเต้นรำด้วยการกอดตัวเอง
01:39: ดังนั้นถ้าฉันกอดตัวเองแบบนั้น – มันเร็วเกินไป ฉันจะไป
01:46: แล้วคุณก็สามารถทำให้มันเร็วขึ้นได้ เมื่อคุณพัฒนาความรู้สึกแบบนี้แล้ว คุณต้องการให้รูปร่างนี้เป็นอย่างไร
01:51: ข้อเสนอแนะอีกประเภทหนึ่งคือข้อเสนอแนะที่มาจากวิดีโอเทป เรามีบทหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องนั้น
01:57: และมันก็ถูกต้องด้วย ข้อเสนอแนะอีกประเภทหนึ่งคือข้อเสนอแนะที่คุณได้รับเมื่อคุณมองดูตัวเองในกระจก และฉันก็โอเคกับสิ่งนั้น คุณสามารถมองดูตัวเองในกระจกได้
02:05: แค่ทำมันบางทีก็อาจไม่ใช่ตลอดเวลา แต่คุณก็รู้ว่าควรทำแค่ 10% ของเวลา มันจะไม่เป็นอันตรายอะไร และคุณจะได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง คุณจะพูดว่า "ฉันยืนตัวตรงหรือเปล่า"
02:13: มันทำให้คุณไม่มองไปที่คู่ของคุณ ซึ่งอาจเป็นเรื่องแย่ แต่คุณก็รู้ว่านั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณไม่ควรทำเช่นนั้นตลอดเวลา
02:18: คุณมีข้อเสนอแนะอีกประเภทหนึ่งที่คุณอาจได้รับหากครูของคุณแก้ไขให้คุณ
02:25: แต่แนวคิดที่สำคัญคือตลอดเวลาคุณไม่ได้มองหาการทำซ้ำ
02:30: คุณกำลังมองหาการเรียนรู้ คุณกำลังมองหา "ฉันไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่คุณทำ" ดังนั้นคุณจะต้องมีแหล่งข้อมูลภายนอกบางประเภท
02:38: ลองคิดกับตัวเองดูเมื่อคุณเต้น และเมื่อคุณพยายามเต้นให้ดีขึ้น "คุณรู้สึกอย่างไรในร่างกายของฉัน"
02:45: หรือเมื่อมันพังลงซึ่งก็เกิดขึ้นได้ ไม่เป็นไร เมื่อมันพังลง - มันพังลงเมื่อไหร่?
02:52: เช่น บางครั้งเราจะเดินออกไประยะกลางๆ สมมติว่า... แล้วสมมติว่าผู้หญิงคนนั้นก้าวออกไปไกลเกินไป
02:59: แล้วตรงนี้ เหมือน "โอ้" และคุณก็ตกมาทางนี้
03:03: สิ่งที่ถูกต้องที่ต้องถามตัวเองคือ "ทำไมมันถึงตกแบบนี้?"
03:08: แล้วบางทีคุณก็อาจจะทำมันอีกครั้ง และนั่นก็โอเค คุณทำมันอีกครั้ง และคุณบอกว่า "มันเกิดขึ้นอีกแล้ว มันก็ตกแบบนั้น"
03:14: แล้วคุณก็อยากจะเริ่มลองทำอะไรบางอย่าง ดังนั้นคุณจึงมีข้อเสนอแนะประเภทหนึ่งที่เตรียมไว้ตรงนั้นเลย
03:20: และถ้าคุณโชคดีและมีครูอยู่ที่นั่นเพื่อให้คำติชม หรือคุณได้ถ่ายวิดีโอตัวเอง หรือคู่ของคุณก็ระมัดระวังอย่างน่าทึ่ง
03:28: คุณจะบอกตัวเองว่า "เธอรู้สึกแบบนั้นเพราะเธอเดินออกไปไกลเกินไป"
03:33: แล้วคุณก็จะพูดว่า "เอาล่ะ ฉันน่าจะกอดเธอให้ใกล้กว่านี้หน่อย ฉันควรจะแน่ใจว่าถ้าเธอเดินไปมาโดยที่ฉันกอดเธอในมุมนี้ ฉันก็จะกอดเธอให้ใกล้กว่านี้"
03:43: แต่คุณอาจจะไม่มีสิ่งนั้น และหากคุณไม่มีสิ่งนั้น คุณก็จะพัฒนาคลังเพลงมากมาย
03:50: เข้าใจแล้วค่อยหาทางเลือกอื่น เช่น ถ้าล้ม อาจเป็นเพราะวางเท้าผิด
03:57: มีคนเหยียบผิดที่ เรามาลองวางเท้าในตำแหน่งที่แตกต่างกันดู จนกระทั่งฉันไม่ล้มเลย
04:04: ทางเลือกอื่น คุณสามารถหาใครสักคนที่เก่งกว่าได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นครูด้วยซ้ำ แค่เป็นนักเรียนระดับสูงที่คุณเคารพและเป็นคนดี แล้วคุณก็สามารถถามพวกเขาได้
04:11: สิ่งที่ทำให้มันลึกซึ้งยิ่งขึ้นจริงๆ คือการเต้นรำ ไม่ใช่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับคำถามระดับมหภาคที่ว่า "ฉันจะวางเท้าไว้ตรงไหน"
04:18: แต่กลับเป็นเรื่องภายในนี่สิ...
04:23: “ฉันสามารถรู้สึกถึงกล้ามเนื้อหน้าท้องและไหล่ และเคลื่อนไหวไปตามแขนได้หรือไม่” การเคลื่อนไหวนี้
04:29: แทนที่จะพูดว่า "ฉันขยับตัวแล้วมันไม่มีความหมาย"
04:32: ฉันจึงอยากให้คุณคิดว่าพลวัตทางกายภาพคือสิ่งที่ทำให้คุณเชื่อมโยงกับดนตรีและคู่หูซึ่งให้ความหมาย
04:37: และคุณไม่สามารถทำบางสิ่งบางอย่างได้โดยไม่ใส่ใจหรือไม่มีสมาธิกับกิจกรรม
04:45: ถ้าทำเร็วเกินไปหรือทำตอนเสียสมาธิก็ไม่ได้ผล
04:51: คุณจึงทำใจให้โล่ง คุณมุ่งความสนใจไปที่สิ่งนี้เพียงอย่างเดียว และคุณทำด้วยความเร็วที่ทำให้คุณรู้สึกแบบนั้น แล้วทุกอย่างก็จะสวยงาม

ชุด:: วิธีเรียนรู้แทงโก้
แท็ก: